گزارش مصور: شرايط زندگی کارگران خارجی در دوبی

جمال موسوی در دوبی


ديدبان حقوق بشر در گزارشی از وضعيت کارگران در امارات متحده عربی ابراز نگرانی کرده است،
در هفته های اخير چندين بار وضعيت کارگران خارجی در امارات متحده عربی و خصوصا شهر دوبی مورد توجه رسانه ها و نيز سازمانهای مدافع حقوق بشر قرار گرفته است
از ماهها به اين طرف نيز گروههای مختلفی از کارگران خارجی به آنچه شرايط تحقيرآميز، رفتاری غيرانسانی و نيز تعويق حقوق ماهانه خود خوانده اند، اعتراض کرده اند
پس از اعتصاب هزاران کارگری که در يکی از بزرگترين پروژه های ساختمانی شهر دوبی فعاليت می کردند، ديدبان حقوق بشر در نيويورک نيز با صدور اعلاميه ای خواهان وضع محدوديتهای تجاری عليه امارات عربی متحده شد.دولت امارات متحده عربی در زمينه بهبود وضعيت کارگران تعهدات محدودی را پذيرفته است ولی به نظر می رسد که مشکلات موجود دامنه ای وسيع دارديک گروه از کارگران معترض در کابينهايی زندگی می کنند که مجموع اين کابينها به يک اردوگاه شباهت يافته است
اعتراض کارگران همچنان ادامه يافته است از جمله يک گروه چند صد نفری که اخيرا دست از کار کشيده اند، می گويند که خواهان تسويه حساب با صاحبکاران خود هستند. آنها در گروههايی ده تا پانزده نفری در کابينهايی زندگی می کنند که مجموع اين کابينها به يک اردوگاه شباهت يافته است. موارد متعددی از اين اردوگاهها که شامل ۳۰ تا ۳۵ کابين هستند در اطراف شهر دوبی و نيز در شهرهای همجوار مانند شارجه وجود دارد. نام يکی از اين مجموعه ها "سوناپور" يعنی "محله طلايی" است که بيشتر، کارگران هندی در آن به سر می برند

يک کارگر سريلانکايی که پايش می لنگد از گزش حشرات موذی و اينکه در طول شب خواب را از چشمانش گرفته اند، شکايت دارد. او می گويد با اينکه حقوق ماهانه اش کمتر از دويست دلار در ماه است، مدتهاست که حقوق نگرفته است.
يک کارگر سريلانکايی می گويد با اينکه حقوق ماهانه اش کمتر از دويست دلار در ماه است، مدتهاست که حقوق نگرفته است
"من سه و نيم ماه است که دستمزدی دريافت نکرده ام. ما در اين محل برق کافی نداريم، به آب سالم دسترسی نداريم. چون پول کافی نداريم، بعضی از ما نتوانسته اند تمام روز را چيزی برای خوردن پيدا کنند. حقوق من ماهی ششصد درهم حدود ۱۶۰ دلاراست. کارگران ارشد ماهانه حدود ۲۰۰ دلار می گيرند.من دست از کار کشيده ام ولی قبلا کار من از شش صبح شروع می شد و تا شش بعد از ظهر ادامه می يافت. در طول روز، کار يک ساعت برای ناهار متوقف می شد."
هشتاد در صد از ساکنان شهر يک و نيم ميليونی دوبی تابعيت امارات متحده عربی را ندارند. آنها خارجيهايی هستند که در شهر دوبی کسب و کاری به هم زده اند و يا به عنوان تامين کنندگان نياز شديد نيروی انسانی پس از راه اندازی پروژه های بزرگ به امارات عربی متحده آورده شده اند.
شرکتهای بزرگ ساختمانی بيشترين شمار اين کارگران را از شبه قاره هند به استخدام خود در آورده اند. کارگرانی کم توقع که غالبا نيروی کار آنها با نرخی ارزان در اختيار کارفرمايان قرار می گيرد. علاوه بر آنان کارگرانی از مصر، ليبی، عراق، افغانستان، فيليپين و برخی ديگر از کشورهای جنوب شرق آسيا به اين شهر آورده شده اند.
اولين چيزی که در "محله طلايی" جلب توجه می کند، بوی ناخوشايند ناشی از وضعيت دستشويی هاست
"هومه سينگ" يکی از کارگران هندی می گويد که کسی آنها را مجبور نکرده است تا به اين مکان بيايند. حتی بسياری از همقطاران او بخاطر اينکه به امارات متحده عربی برای کار آورده شوند با فروختن دارائيهای خود، حدود يکصدهزار روپيه، معادل ۲۴۰۰ دلار، تهيه کردند تا به شرکتهای ساختمانی بپردازند. آنها فکر می کرده اند که می توانند با کار در اين کشور دستمزدی کافی دريافت کنند، اين مبلغ را جبران کنند و به فقر خود پايان دهند.
او می گويد: "من حدود يک صدهزار روپيه معادل نه هزار درهم به شرکتی که برای آن کار می کردم پرداخت کرده ام. ولی حقوقی که من دريافت می کنم برای جبران آن کافی نيست. حتی کسانی که سالهای برای اين شرکت کار کرده اند نيز نتوانسته اند اين مبلغ را جبران کنند. مشکلات زيادی در اينجا وجود داشته که يکی اش عدم پردخت به موقع دستمزدها بوده است."
معمولا به انتقادهای کارگران پاسخی داده نمی شود. مدتی قبل حدود ۲۵۰۰ کارگری که بر روی پروژه "برج دوبی" کار می کردند، در اقدامی خشمگينانه ماشينها و لوازم کار موجود در محل را تخريب کردند. قرار است اين برج، عنوان بلند ترين برج جهان را به خود اختصاص دهد و هم اکنون ۵۰ شرکت عربی – بريتانيايی تحت اداره شرکت "اعمار" در بخشهای مختلف آن شبانه روز کار می کنند.
شعار اين شرکت که هزاران کارگر ساده از کشورهای فقير را به خدمت گرفته است، اين است: "زندگی را زنده کنيد!"
مديران اين شرکت، دليل اعتراض کارگران را سوء تفاهم خواندند و گفتند که اکنون اين موضوع حل شده است.
فرهاد يکی از کارگرانی که اهل افغانستان است می گويد که آنها به دولت امارات عربی متحده شکايت کرده اند، ولی شخصی که مسئول پرداخت حقوق آنان بوده است از اين کشور خارج شده است. اکنون آنها نمی دانند که چگونه بايد حقوق خود را دريافت کنند . او می گويد که از کار در امارات متحده عربی سرخورده و نا اميد شده است و می خواهد که با لغو ويزايش، به کشور خود بازگردد.
يکی از کارفرمايان نيز با درخواست اينکه نامی از او برده نشود گفت که وضعيت کارگران در مقايسه با سالها قبل در امارات بسيار بهبود يافته است و اکنون اين کارگران در برخی محلها از وسايل رفاهی مانند کولر و سايل ايمنی برخوردارند. چيزهايی که آنان پيش از اين هيچگاه در عمر خود از آن استفاده نکرده اند.
با اين حال ديدبان حقوق بشر در گزارشی از وضعيت کارگران در امارات متحده عربی ابراز نگرانی کرده است، و از مقامات اين کشور خواسته تا به آنچه "سوء استفاده از کارگران و تحقير" آنان خوانده پايان دهند.
دولت امارات عربی متحده نيز می گويد در نظر دارد تا ممنوعيت تشکيل اجتماعات و سازمانهای مدافع حقوق کارگران را بردارد. ولی يکی از مقامات وزارت کار اين کشور گفته است که تلاشها برای ايجاد يک قانون جديد کار به اين معنا نخواهد بود که کارگران بتوانند اتحاديه ای صنفی تشکيل دهند بلکه آنان می توانند با تشکيل گروههايی نظرات خود را به ارگانهای دولتی منتقل کنند.







به "محله طلايی" پا می گذارم که در کنار دهها برج در حال ساخت واقع شده است. اولين چيزی که در اين اردوگاه جلب توجه می کند، بوی ناخوشايند ناشی از وضعيت دستشويی های آن است